Puck-Man: van arcadekast tot icoon
We gaan even terug naar 1980. Je loopt een rokerige speelhal binnen, zak vol kwartjes, de geur van warm plastic en oude tapijten in de lucht. De ruimte is gevuld met de piepjes en bliepjes van arcadekasten, en daar — tussen het geknal van Space Invaders en het digitale gezoem van Galaga — staat een nieuwe, opvallende machine met een geel happertje op het scherm. Puck-Man.
Tenzij je in Japan was, heette hij inmiddels Pac-Man. De naam werd aangepast voor de internationale markt, uit angst dat vandalen de ‘P’ op de kast zouden veranderen in een minder charmante letter. En zeg nou zelf: Pac-Man bekt ook gewoon lekker.
Wat begon als een simpel spelletje waarin een geel mannetje door een doolhof rent om stipjes op te eten en spoken te ontwijken, groeide uit tot een cultureel fenomeen. De eenvoud van de gameplay maakte het toegankelijk voor iedereen, van doorgewinterde gamers tot nieuwsgierige voorbijgangers. En die spoken? Die hebben inmiddels bijna net zo’n iconische status bereikt als Pac-Man zelf: Blinky, Pinky, Inky en Clyde. Elk met hun eigen karakter en bewegingen.
Wat maakt Pac-Man 45 jaar later nog steeds relevant? Simpel. Er is geen ingewikkelde besturing, geen eindeloze tutorials. Gewoon jij, een doolhof, een paar spoken en de drang om net dat volgende level te halen.
Bovendien is Pac-Man één van de weinige games die echt generatie-overstijgend is. Ouders kunnen hem hun kinderen laten zien, collega’s kunnen herinneringen ophalen aan hun eerste high score, en nieuwe spelers ontdekken dat ‘oud’ absoluut niet betekent dat het minder leuk is.
In de jaren ’80 moest je flink in de buidel tasten om een paar potjes Pac-Man te kunnen spelen — muntje na muntje verdween in die kast. Maar bij ons hoef je geen kwartjes te zoeken: Puck-Man is gratis bespeelbaar bij je bezoek. Met een entreeticket in de hand stap je zo terug in de tijd, maar gelukkig zonder dat je portemonnee steeds lichter wordt.
Kom jij hem ook proberen, of kom jij nostalgie herleven in ons museum? We verwelkomen je graag.
